OGÓLNOPOLSKIE ADORACJE NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

Pierwsza ogólnopolska Adoracja Najświętszego Sakramentu miała miejsce w

Parafii NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie.

Było to dnia 17.04.1999r.

Powierzyliśmy Bożemu Miłosierdziu i Matce Bożej Zbawiciela wszystkich zatwardziałych grzeszników.

Zadaniem Kościoła Świętego jest walka o dusze ludzkie. Chodzi o to, aby przez modlitwę, pokutę, ofiarę i własny przykład życia chrześcijańskiego nawracać grzeszników, uświęcać siebie, swoje rodziny i sprawiedliwych. Niechaj w naszych duszach rozpala się pragnienie, by oziębłych katolików umacniać i rozbudzać w ich duszach miłość do Pana Jezusa. Może niejedna osoba zadaje sobie pytanie - co ja powinienem uczynić, by dusze zbłąkane napełnić światłem i skierować ku Temu, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Kościół posługuje się w tym celu różnymi środkami. Wszystkie te środki są dobre, pożyteczne i konieczne. Ale czy dosyć jest różańców? Czy dosyć modlitwy kilkugodzinnej, pokutnej na kolanach jak to czynili Święci? Czy dosyć jest ofiary? Czyż Chrystus konający na Krzyżu w boleściach nie jest dla nas pobudką do umartwienia? Czy wystarczająco doceniamy potęgę modlitwy, czy jej używamy jako najważniejszej broni razem z ofiarą w walce z niewiarą?

II ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

Najważniejsze przesłanie Ojca Świętego podczas pielgrzymki do Ojczyzny (16-19 sierpnia 2002r.) dotyczyło Bożego Miłosierdzia. Słowa wypowiedziane przez Ojca Świętego były niezwykle bogate w treści.
Ogromną radość sprawiło nam zawierzenie świata Miłosierdziu Bożemu, dokonane przez Ojca Świętego w Łagiewnikach dnia 17 sierpnia. Piotr naszych czasów oddał cały świat do dyspozycji Boga Miłosiernego, oddał go w Jego miłosierne ramiona.
To oddanie ma wymiar ogólnoświatowy. Święta Faustyna zapisała /Dz.300/ "Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do Miłosierdzia Mojego".
Ojciec Święty zwrócił się z ufnością do Bożego Miłosierdzia, oddał Mu cały świat, każdego z nas przyprowadził do stóp Miłosiernego Pana.
Spodziewamy się, że ludzkość zbliży się do Boga, zaufa Mu, Boże Miłosierdzie ogarnie świat i wielu grzeszników nawróci się.
Miłosierdzie Boże jest nieskończone, niezgłębione i niewyczerpane, dlatego możemy spodziewać się od Boga łask dla całej ludzkości. Papież ponowił to zawierzenie w dniu 25.08.2002r., w czasie modlitwy "Anioł Pański".
Wspólnota Miłosierdzia Bożego i Niepokalanej modliła się na nocnej Adoracji Najświętszego Sakramentu w

Światowym Centrum Miłosierdzia Bożego w Krakowie Łagiewnikach

w dniach 18 - 19 października 2002r. Adorowaliśmy Najświętszy Sakrament w intencji:

W duchu wdzięczności Panu Jezusowi Miłosiernemu przez Niepokalane Serce Maryi za zawierzenie świata Bożemu Miłosierdziu dokonane przez Ojca Świętewgo w Łagiewnikach.


Idąc śladem Ojca Świętego chciejmy oddać Miłosierdziu Bożemu nasze parafie, rodziny, nas samych.
Akt oddania się Miłosierdziu Bożemu
O najmiłosierniejszy Jezu, Twoja dobroć jest nieskończona, a skarby łask nieprzebrane. Ulani bezgranicznie Twojemu Miłosierdziu, które jest ponad wszystkie dzieła Twoje. Oddaje się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, ażebym w ten sposób mógł żyć i dążyć do chrześcijańskiej doskonałości.
Pragnę szerzyć Twoje Miłosierdzie poprzez spełnienie dzieł Miłosierdzia tak wzglądem duszy, jak i ciała, zwłaszcza starając się o nawrócenie grzeszników, niosąc pociechę potrzebującym, pomoc chorym i strapionym. Strzeż mnie, o Jezu, jako własności Twojej i chwały Twojej. Jakkolwiek czasami drżę ze strachu uświadamiając sobie słabość moją, to jednocześnie mam bezgraniczną ufność w Twoje Miłosierdzie. Oby wszyscy ludzie poznali nieskończoną głębię Twojego Miłosierdzia, zaufali Mu i wysławiali Je na wieki. Amen.

III ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

Ta nocna Adoracja Najświętszego Sakramentu miała miejsce w

Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto.


Przed łaskami słynącą figurą Matki Najświętszej z Dzieciątkiem Jezus, w Roku Różańca świętego

oddaliśmy Maryi wszystkich zatwardziałych grzeszników i przez Jej Niepokalane Serce podziękowaliśmy Bogu za ogłoszenie Roku Różańca świętego.


Adoracja przebiegała pod hasłem: "Z Różańcem i z Maryją możemy dokonać wielkich rzeczy".
Adoracja miała miejsce 13 września 2003r.
W programie Adoracji zawarte były modlitwy: Msza Święta, Różaniec święty, droga krzyżowa w nocy ze świecami, adoracja Krzyża świętego, godzina miłosierdzia Bożego.
Modlitwa połączona z pokutą i ofiarą jest potężna. Kiedy grzeszników obejmuje taka forma modlitwy skierowana przeciwko wspólnemu wrogowi szatanowi, ufamy, że zwyciężymy w grzesznikach zatruwający ich dusze jad niewiary, obojętności i grzechu.
Idąc tą drogą, kroczymy śladami samego Pana Jezusa, który zwalczając grzech, był pełen miłości dla grzeszników. Bóg nie chce śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie. Matka Najświętsza w Fatimie i innych miejscach wciąż nawołuje do modlitwy (szczególnie różańcowej) za dusze oddalone od Boga.
Na takiej wspólnej Adoracji możemy Maryi powierzyć swoje problemy, troski, a z pewnością wiele będzie rozwiązanych. Ona wspomoże nas we wszystkich naszych potrzebach.


IV ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU WSPÓLNOTY

Ta nocna Adoracja miała miejsce w

Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej i św. Rafała Kalinowskiego w Czernej.


Przed łaskami słynącym obrazem Matki Bożej Szkaplerznej modliliśmy się w intencji

o łaskę zwiększenia ilości Parafii, w których będą miały miejsce Adoracje Najświętszego Sakramentu do Miłosierdzia Bożego przez Niepokalane Serce Maryi w intencji o nawrócenie zatwardziałych grzeszników.


Adoracja ta przebiegała pod hasłem "Z Matką Najświętszą pomagamy Bogu zbawiać dusze grzeszników".
Adoracja miała miejsce dnia 7-8 maja 2004r. /piątek-sobota/ od godz. 20.30 do 5.30.
W nocy rozważyliśmy stacje Drogi Krzyżowej idąc z zapalonymi świecami.
Zbawienie - oto cel naszego ziemskiego życia. Taki cel powinien towarzyszyć każdemu człowiekowi, a już na pewno chrześcijaninowi. Osiągniemy go dopiero po śmierci, ale ma on być przedmiotem pragnienia i naszych usilnych starań w czasie ziemskiego pielgrzymowania.
Możemy z pewnością stwierdzić, że osiągnięcie zbawienia wiecznego, to nagroda za całe dobre życie - według Bożych przykazań i zasad Ewangelii. To ukoronowanie wysiłków, pracy, ofiary, modlitwy, cierpienia, zmagania się z problemami dnia codziennego. To wreszcie nagroda, jaką otrzymamy za życie zjednoczone z Bogiem.
Wielką troską Trójcy Przenajświętszej jest zbawienie wszystkich ludzi i ich szczęście w Niebie na wieki, gdyż Bóg zesłał Swojego Syna Jezusa Chrystusa na ziemię po to, aby odkupił całą ludzkość. Jednak od człowieka zależy, czy wybierze drogę zbawienia swej duszy, czy ją odrzuci. Może wybierać, gdyż Bóg go obdarzył wolną wolą.
Nie wszyscy w życiu dokonują prawidłowego wyboru.
Niektórzy marnują wszystkie łaski, jakich Bóg chce im udzielić. Nie chcą skorzystać z wezwania do pokuty, modlitwy i nawrócenia. Dlatego my, czciciele Miłosierdzia Bożego i Matki Najświętszej powinniśmy im nieść pomoc. Więc bierzemy z ufnością koronkę Różańca do ręki i błagamy Boga wystawionego w Najświętszym Sakramencie o miłosierdzie dla grzeszników. Czynimy to w łączności z Niepokalanym Sercem Maryi i przez to Serce. Chcemy wypełniać posłannictwo Kościoła świętego i jego podstawowe zadanie, jakim jest przysporzenie Bogu chwały i troska o zbawienie dusz. Chcemy również być posłuszni Bogu, który poprzez Anioła z Fatimy, daje jedyną receptę ludzkości na nawrócenie i oddalenie nieszczęść. Ta recepta to wezwanie: "pokuta, pokuta, pokuta!".
Dlatego zgromadziliśmy się u Matki Bożej Szkaplerznej, aby prosić o łaskę, by coraz więcej parafii organizowało Adoracje Najświętszego Sakramentu do Miłosierdzia Bożego w intencji o nawrócenie zatwardziałych grzeszników.
Jakże ucieszy się miłosierne Serce Pana Jezusa, gdy znajdzie się więcej parafii podejmujących trud, pokutę połączoną z modlitwą za dusze, które zerwały przyjaźń z Bogiem. Wynagrodzi Bóg wszystkim czcigodnym kapłanom i osobom świeckim za taką inicjatywę, gdyż powiedział św. Faustynie: "Jak bardzo pragnę zbawienia dusz" /Dz. 1784/, "Łaska wiecznego zbawienia niektórych dusz w ostatniej chwili, zawisła od twojej modlitwy. Ty znasz całą przepaść Mojego Miłosierdzia, więc czerp z niego dla siebie, a szczególnie dla biednych grzeszników" /Dz. 1777/.
Słudze Bożej s. Leonii Nastał Pan Jezus powiedział, że w wieczności dopiero oceni, jakie to szczęście móc zdobywać dusze dla nieba, pomagać im. Tylokrotnie zwiększone będzie w niebie szczęście duszy, ilu duszom dopomogła do osiągnięcia nieba. Szczęście tych dusz będzie jej udziałem.